Бичлэгийн тоо 6,515
Гундаж хорчийсон навчис шиг миний л муу зүрх шаналана
Гэгээн хайрын дууг зүрх сэтгэл минь өөрөө өөртөө аялсаар
Гэгээхэн мөртлөө гэнэхэн тэр л өдрүүдэээ ямар ихээр сангалзанам.
Бүү ай
Угаасаа төрөхдөө л
Шархтай төрцийм, бахь байдгаараа л
байнадаг
Бүү эмээ
Угтаа сэтгэл
Гунигтай байсийм, дасал болцым
Хутгаар шаагаад ч нэмэр байхгүй
Зүрхээ аль хэдийн арилжчихсийм
Сэтгэл өвтгөх гээд ч хамаагүй ээ
Доромжлолтой нөхцөөд дүжирчихсийм
.........тийм учир амьд явбал vхсэн ч яахав.........
2010.03.25 14:05:09 (*.251.151.144)